Zonet zat ik te staren
Naar buiten door het raam
‘t is niet dat ik me er voor schaam
Ik weet me meestal prima te bedaren
Soms kan ik het even niet laten
Dan zie ik iets en denk hardop
Waarna ik zachtjes zeg:“ Hou toch je kop.“
Het is geen reden om mijzelf te haten
Soms word bij mij het denken even praten
Dat heb ik zelf niet altijd in de gaten
Dan bewegen mijn lippen en maken geluid
Als meerdere mensen vragend naar mij kijken
Omdat mijn gedachten uitgesproken blijken
Glimlach ik vriendelijk en zet het geluid weer uit.
Alexsander Hesse 2018