Aan het eind van de vijver in het Noorderplantsoen zit een trapje. Hoe vaak ik al langs het trapje ben gelopen weet ik inmiddels niet meer. Vanmorgen liep ik er weer langs en ineens vroeg ik mij af wat er bovenaan het trapje te zien is. Ik loop zonder enige verwachting het trapje op en zie 2 bankjes en een afvalbak. De bankjes zijn leuk om op te gaan zitten schrijven en omdat schrijven schrappen is komt ook de afvalbak goed van pas. Tegenover het bankje waarop ik ben gaan zitten staat een beeldje. Gjalt Blauw, Mannetje, 1975, Marmer, staat op het bordje naast het beeldje, dat blijkbaar Mannetje genoemd wil worden. Links en rechts van de bankjes zijn paadjes die ook naar Mannetje leiden. Een vrouw loopt met een hondje via één van die paadjes omhoog. Kwispelstaartend rent het hondje, aanlijnen hoeft hier niet, op Mannetje af. Dolenthousiast bespringt hij Mannetje, Mannetje hiermee gebruikend als hondenspeelplaats. Even later wordt de multifunctionaliteit van Mannetje nog groter. Mannetje, hondenspeelplaats en -urinoir.
Alexsander Hesse 2018
alexsanderhesse 