Vanmiddag ben ik gebeld door een medewerker van de gemeente Groningen over de brief die ik vorige week heb gehad over ‘Bijstand op Maat‘. Volgens de man stond er een fout in de brief, ik had me opgegeven voor groep 2 en in de brief stond groep 1. Dat ik de brief pas vorige week heb gehad en de brief over mijn deelname aan groep 2 al bijna twee maanden geleden kon deze man mij niet uitleggen. Hij vroeg mij aan welke groep ik meedoe en ik vertelde dat ik in groep 1 en 2 zit. Volgens de man kan ik de brief die ik vorige week kreeg als niet verzonden beschouwen. Ik heb gekozen voor groep 2. Mijn opmerking dat ik niet voor groep 1 heb gekozen omdat je in groep 1 niet mag werken gaat de man niet op in. Dat er gebeld is om mij over te halen om in groep 1 te gaan wist hij niet, is niet de bedoeling volgens hem. Mensen bepalen volgens de man die mij vanmiddag belde zelf of ze wel of niet mee willen doen aan ‘Bijstand op Maat‘.
Op 7 november werden 879 brieven ingepakt en verzonden. Op 21 december werden wederom brieven verzonden, hoeveel is mij niet bekend. Ook is mij niet bekend of mensen die 2x een brief hebben gehad ook 2x worden meegeteld is het totaal aantal deelnemers.
Ik vertel dat het niet waar is, dat ik al meer dan 3 jaar vastgehouden word in de bijstand om klaargestoomd te worden voor de spelletjes van wethouder Gijsbertsen. Ik leg uit dat ik de keuze heb tussen zelfmoord, dwangarbeid en de spelletjes van de wethouder. Ik vertel hem dat ik over een paar maanden een half jaar sta ingeschreven bij coöperatie ‘Laatste Wil‘ en dat mijn enige hoop om te mogen blijven leven ‘Bijstand op Maat‘ is, dat is dus geen vrije keuze. Als je ernstig ziek bent en de dokter geeft je een pil die een kleine kans biedt om te blijven leven dan neem je die pil als je wilt blijven leven al is de kans nog zo klein.
Meerdere keren zeg/roep/schreeuw ik (ik werd kwaad) tegen de beller dat ik al ruim 3 jaar niet mag werken, dat Gijsbertsen liever heeft dat iemand sterft dan dat iemand op eigen initiatief aan het werk gaat vanuit de bijstand, de beller ontkent dat. Ook deze ambtenaar kwam met dezelfde clichés die ik al vaker gehoord heb van ambtenaren, het is mijn mening. Deze man zegt mijn dossier niet te kennen, weet niets van mij maar dat ik meerdere keren beboet ben omdat ik wil werken is een mening. Dat ik meerdere keren twee en halve maand zonder inkomsten heb gezeten als straf omdat ik wil werken is een mening. Dat Deborah van Duin in opdracht van de wethouder een stuk over mij in een openbare groep op Facebook heeft geschreven waar ik niet op kon reageren is een mening.
De brief die ze mij gestuurd hebben is een foutje van hun kant beweert de man. Hoeveel foutjes gaan ze nog maken bij de gemeente Groningen? Mijn klantmanager beweerde ook dat er erg veel fouten gemaakt waren en dat ik daar de dupe van ben, terugdraaien van fouten of problemen oplossen doen ze niet. Korte tijd nadat ze zei dat er fouten waren gemaakt en dat het anders had gemoeten weigerde ze mij de berekening van mijn beslagvrije voet te laten zien. Dat was vast een foutje. Net als dat ze op andere vragen ook niet antwoordde maar beweerde wel geantwoord te hebben, er was iets fout gegaan in de mailing volgens haar. De antwoorden opnieuw opsturen deed ze niet. Foutje?
Deelname aan ‘Bijstand op Maat‘ is vrijwillig volgens de ambtenaar die mij belde. Waarschijnlijk net zo vrijwillig als solliciteren bij Primark in 2016. Die ambtenaar gaf in elk geval, na mijn uitleg, toe dat ik verplicht had moeten solliciteren. Net als dat ik de ambtenaar die zei:” Jij gaat dit doen anders pak ik jouw uitkering af.” bij IKEA vast verkeerd begrepen heb. Duidelijker kon hij niet zijn. Doen of sterven.
Niets is vrijwillig als je eenmaal in de bijstand zit. Je vrije wil geef je op als je je meldt bij de sociale dienst. Dat je er op eigen kracht uit kunt komen voorkomen ze met straffen en boetes. Dat je na drie jaar bijstand gefrustreerd bent en het leven totaal niet meer ziet zitten is je eigen schuld. Ik moet maar zorgen dat ik mijn frustratie kwijt raak zeggen ze.
Dan schrijf ik er maar weer een stukje over. Dat helpt, soms, heel even.
Alexsander Hesse 2017
alexsanderhesse 
De frustratie en de onmacht….herkenbaar. Geldt voor mij even niet meer voor de bijstand, wel op andere vlakken waar je als burger totaal genegeerd wordt als mens. Als mens die een toekomst wil anders dan slaaf. Het mag niet, je bent gevangen in de systemen. Slaaf zul je zijn ! Maar ik vecht, nog…..